چگونه برای اولین ملاقات با روانشناس آماده شوید

آماده شدن برای اولین قرار ملاقات خود از قبل برای کمک به کاهش اضطراب و موقعیت خود برای به دست آوردن حداکثر بهره از روانشناس از همان ابتدا می تواند واقعا مفید باشد. با تصمیم به شروع درمان، گامی عظیم به سمت سلامت روان بهتر برداشته اید. قدرت لازم برای کمک گرفتن از روانشناس را بپذیرید و به خود افتخار کنید. در اینجا 11 نکته روانشناسی برای نحوه آماده شدن برای اولین جلسه رواندرمانی و ملاقات با روانشناس آورده شده است:

1. فقط به دنبال ارجاع به روانشناس نباشید

از آنجایی که رابطه درمانی شاخص مهمی برای موفقیت در درمان است، بهتر است کمی تحقیق کنید و روانشناسی را انتخاب کنید که تجربیات مستقیمی در مورد نگرانی های خاص شما داشته باشد. در حالی که یک دوست یا یکی از اعضای خانواده قابل اعتماد ممکن است کسی را بشناسد یا یک روانشناس را به شما پیشنهاد دهد، مطمئن شوید که او در چیزی که شما به دنبال آن هستید تخصص دارد. این مهم است که با رابطه روانشناس/ مراجع احساس راحتی کنید تا بتوانید باز باشید و خودتان را ابراز کنید. زمانی که احساس کنید می‌توانید به فضایی که در آن هستید اعتماد کنید، احساس خوبی خواهید داشت.

رابطه درمانی مانند یک رقص است. ما باید درمانگر خود را با دقت انتخاب کنیم، بنابراین اشکالی ندارد که از روانشناس خود در مورد فرآیند درمان سؤال بپرسید و با اهداف مشخص به میز مذاکره بیایید. اگر چیزی کار نمی کند، مراجع باید احساس راحتی کند که نگرانی های خود را بیان کند. درمانگران نیز باید از بازخورد دعوت کنند. مراجعان باید از آسیب پذیر بودن با درمانگر خود احساس امنیت کنند.

رابطه درمانگر/ مراجع بسیار مهم است، زیرا چیزی است که به افراد اجازه می دهد در درمان آسیب پذیر باشد و برای دریافت کمک مورد نیاز روانشناس ضروری است.

2. «چرا» خود را برای درمان بدانید

سؤال رایجی که روانشناسان هنگام ملاقات با مراجع می پرسند این است که چه چیزی آنها را به سمت درمان کشانده است، زیرا هدف درمانجو به درمانگر کمک می کند تا یک برنامه مفید برای نحوه انجام جلسات درمانی ایجاد کند.

احساسات، رفتارها، تجربیات گذشته و موقعیت‌های فعلی و عوامل استرس‌زا مهم هستند. در حالی که مجبور نیستید فهرست دقیقی از نگرانی ها و اهداف خود را بیان کنید، دانستن دلیل کلی که به دنبال روانشناس هستید به شما کمک می کند تا برای اولین بار به یک درمانگر مناسب مراجعه کنید.

برای تعیین و بیان «چرا»، دلیل خود برای جستجوی درمان و آنچه از آن می‌خواهید، به جای اینکه اجازه دهید ایده‌های مبهم در ذهنتان بچرخند، فعالانه درگیر تأمل باشید.

روند شما ممکن است به این صورت باشد:

مدتی، شاید 10 یا 15 دقیقه، را به فکر کردن در مورد هدف خود از درمان اختصاص دهید.

یک مکان آرام و راحت را انتخاب کنید.

یک زمان برای تفکر به درمان بسازید. ساعتی را انتخاب کنید که برای شما جذاب باشد و حتی یک خودکار خاص انتخاب کنید. اکنون از آنها برای ضبط آنچه از درمان می خواهید استفاده کنید.

با نوشیدن یک فنجان چای یا نوشیدنی سالم و مورد علاقه، این روند را مثبت کنید و استرس را کاهش دهید. موسیقی پخش کنید یا در سکوت بنویسید، هر کدام که به فکر کردن شما کمک می کند را انتخاب کنید.

ابتدا روی هدف نهایی خود تمرکز کنید

بعد از کار با یک روانشناس می خواهید چه احساسی داشته باشید، فکر کنید و عمل کنید؟ ممکن است با نوشتن هر چیزی که به ذهنتان می‌رسد، طوفان فکری را امتحان کنید و بعداً ایده‌های خود را سازماندهی کنید.

سپس، چند یادداشت در مورد آنچه مانع از این می‌شود که اکنون این احساس را داشته باشید، یادداشت کنید.

وقت گذاشتن برای تصمیم گیری در مورد آنچه برای شما مهم است به شما و درمانگرتان نقطه شروع محکمی برای شما می دهد تا از جلسات درمانی خود بیشترین بهره را ببرید. سپس، در حالی که برای دستیابی به اهداف خود با هم کار می کنید، ایده های خود را تقویت خواهید کرد.

3. یک مشاوره تلفنی بگیرید

اگر از تلفن متنفرید و فکر صحبت کردن با روانشناسی که هرگز حضوری او را ندیده اید باعث اضطراب می شود، فقط به بخش بعدی بروید. داشتن یک مشاوره تلفنی قبل از شروع درمان یک گزینه است، نه یک الزام.

اگر برای شما مفید است، حق دارید این کار را انجام دهید. اگر اینطور نیست، می توانید با اطمینان از این گزینه صرف نظر کنید و تا اولین جلسه خود منتظر بمانید.

در حالی که اجباری نیست، بسیاری از روانشناسان از شما انتظار دارند که یک مشاوره تلفنی کوتاه بخواهید، زیرا آنها می دانند که انتخاب درمانگر یک تصمیم بزرگ است و حتی ممکن است قبل از جلسه خود کمی اضطراب پیش بینی کننده را احساس کنید.

ممکن است سوالات زیادی داشته باشید که درمانگر شما بتواند قبل از اولین جلسه برای کاهش اضطراب به آنها پاسخ دهد.

در اینجا چند سوال مفید برای پرسیدن در طول مشاوره تلفنی با یک درمانگر جدید بالقوه وجود دارد:

نحوه برخورد شما با اختلالات چگونه است؟

آیا تجربه کار با افرادی مشابه من را دارید؟

در طول جلساتمان چه انتظاری می توانم داشته باشم؟

از من چه انتظاری خواهی داشت؟ آیا من تکلیف خواهم داشت؟

مشاوره تلفنی اولیه ممکن است به شما کمک کند تا برای اولین جلسه مشاوره خود آماده شوید.

4. به یک دوست یا عزیز بگویید

صحبت در مورد ملاقات روانشناس کاملا اختیاری است، اما داشتن یک سیستم پشتیبانی که می ‌دانید در مورد اولین جلسه و ملاقات‌های بعدی به شما اهمیت می دهد، می‌تواند واقعا مفید باشد. شما می خواهید به پردازش آنچه که در جلسات خارج از مطب درمان می آموزید ادامه دهید.

5. فهرستی از موضوعات را تهیه کنید

اولین ملاقات با هر روانشناسی ممکن است کمی استرس زا باشد. از این گذشته، شما با یک غریبه ملاقات می کنید تا در مورد چیزهایی صحبت کنید که ممکن است از صحبت کردن در مورد آنها ناراحت باشید.

اصلا از کجا شروع می کنی؟ مطمئن باشید، یک روانشناس تحصیل کرده و ماهر به آرامی شما را هدایت می کند و جلسه اول را راهنمایی می کند. با این حال، آماده شدن با آنچه می خواهید در طول درمان در مورد آن صحبت کنید، می تواند اضطراب را کاهش دهد.

نوشتن فهرستی پیش از موعد از آنچه می خواهید در جلسه اول بحث کنید (و همراه داشتن آن) می تواند کمک کننده باشد. فهرستی از موضوعاتی را در دفترچه خود ایجاد کنید که ممکن است بخواهید در جلسه اول خود درباره آنها بحث کنید. همراه داشتن آن هنگام ملاقات با درمانگر می تواند به شما کمک کند متمرکز باشید.

موضوعاتی مانند:

چالش‌هایی که در حال حاضر با آن‌ها روبرو هستید و می‌خواهید در جلسات بعدی بررسی کنید (ذکر موضوعات در ابتدا به روانشناس کمک می‌کند جلسات آینده را برنامه ریزی کند).

تغییرات اخیر در خودتان یا شرایط زندگی که شما را وادار به جستجوی درمان کرده است.

چیزهایی که قبلا امتحان کرده اید تا احساس بهتری داشته باشید.

مشاهدات خانواده یا دوستان (مثلاً در مورد رفتارها یا خلقیات خاصی ابراز نگرانی کرده اند؟)

اطلاعاتی در مورد پیشینه شخصی شما (وضعیت خانوادگی، رویدادهای مهم و غیره).

چه مدت است که مشکلات فعلی خود را تجربه می کنید (مثلاً اگر اضطراب اجتماعی شما را آزار می دهد، آیا این موضوع برای سال ها شما را آزار می دهد یا جدید است؟)

ممکن است در ابتدا صحبت کردن در مورد برخی از این موضوعات ترسناک باشد. همانطور که لیست خود را آماده می کنید، آنچه را که می خواهید بگویید را در نظر بگیرید و موضوعاتی را یادداشت کنید تا شما را در طول جلسه راهنمایی کنند.

6. ابتدا سوالات عملی را از سر راه بردارید

در برخی موارد، ممکن است پیش از موعد با روانشناس خود یا کارکنان مطب آنها صحبت کرده باشید تا در مورد تدارکات درمان بیاموزید. اگر اطلاعات اولیه درباره خط‌مشی‌های آن‌ها را دریافت نکردید، اولین جلسه زمان پرسیدن سؤال است.

سوالات عملی در اولین جلسه درمانی شما ممکن است شامل موارد زیر باشد:

آیا اطلاعات صورت‌حساب مانند هزینه درمان، در صورت پذیرش بیمه سلامت روان یا طرح‌های پرداخت ارائه می‌دهند.

انتظار دارید چند جلسه داشته باشید

چند بار با این درمانگر ملاقات خواهید کرد

طول هر جلسه

درک روش های روانشناس به شما این امکان را می دهد که بر اساس آن برنامه ریزی کنید و درمان را در زندگی خود ادغام کنید.

7. با روانشناس خود باز و صادق باشید

به خاطر داشته باشید که صداقت برای یک روان درمانی موفق مهم است. برای اینکه درمانگر شما کمک کند، آنها باید بدانند که شما چه چیزی را تجربه می کنید. روانشناس ها برای قضاوت شما نیستند. آنها حرفه خود را انتخاب کردند تا بتوانند به مردم کمک کنند تا سلامت روان و رفاه را بهبود بخشند - نه بدتر کردن اوضاع.

روانشناس شما احتمالاً بر رازداری تأکید خواهد کرد. همه روانشناسان از نظر اخلاقی موظفند از اطلاعاتی که با آنها به اشتراک می گذارید محافظت کنند. به غیر از چند مورد نادر، مثلاً اگر فکر ‌کنند ممکن است به خود یا دیگران آسیب برسانید، می‌توانند بدون اجازه شما در این مورد با کسی صحبت کنند.

در اولین جلسه شما، روانشناس شما به وضوح محرمانگی و محدودیت های آن را توضیح می دهد. اگر آنها به آن اشاره نکردند، می توانید در مورد آن بپرسید.

آیا گریه کردن در اولین جلسه درمانی طبیعی است؟

گريه كردن در جلسه اول كاملاً طبيعي است. گریه یک رهایی عالی برای بدن است و نباید به عنوان یک ضعف تلقی شود. همه ما در یک سفر احساسی منحصر به فرد هستیم که نیاز به احساسات مختلف دارد. گریه باید در درمان و به طور کلی در زندگی عادی سازی شود.

زمانی که احساسات خود را بیان می کنیم، گریه یک احساس طبیعی است و کمک می کند که آن را از خود بیرون بیاوریم. مردم معمولاً در مورد درمان احساس غمگینی می‌کنند و وقتی بالاخره این فرصت را پیدا می‌کنند که آن احساسات محافظت شده را رها کنند، در لحظه احساساتی‌تر می‌شوند و احساس سبک ‌تر شدن می‌کنند.

ایمنی و اعتماد اجزای ضروری یک رابطه درمانی هستند. اگر در جلسه اول متوجه شدید که گریه می کنید، به خصوص اگر معمولاً گریه کننده نیستید، به این معنی است که این دو عنصر ثابت شده اند. این نشانه بزرگی است که این رابطه خاص ممکن است برای شما مناسب باشد.

8. مقداری فضا را در هر طرف قرار خود خالی کنید

چه اولین قرار ملاقات شما باشد یا هر جلسه دیگری، جلوگیری از وقت اضافی قبل و بعد از جلسه می تواند استرس غیرضروری را کاهش دهد و به شما فرصت دهد تا کارهایی را که شما و روانشناستان در طول جلسه انجام داده اید پردازش کنید. ممکن است بخواهید از رئیس خود یک روز مرخصی برای سلامت روان بخواهید تا زمان مناسبی را برای آماده شدن از قبل و پس از اولین جلسه خود داشته باشد.

اغلب، پیش‌بینی یک جلسه درمانی می‌تواند باعث استرس و اضطراب شود و احساس عجله قبل از جلسه می‌تواند باعث ایجاد احساس گیجی در شما شود.

 زود رسیدن به مطب روانشناس و تمرین تنفس آهسته و عمیق، پاسخ استرس بدن شما را خاموش می کند، هورمون های استرس مانند کورتیزول و آدرنالین را کاهش می دهد و علائم فیزیکی مانند تنش عضلانی، سرگیجه، یا ناراحتی گوارشی را کاهش می دهد.

همچنین می‌تواند به شما فرصت دهد تا تکالیفی را که ممکن است بین جلسات از شما خواسته شده باشد را مرور کنید، به دفترچه یادداشت خود نگاهی بیندازید تا ببینید آیا سؤالات جدیدی دارید یا به سادگی از استراحت آرام لذت ببرید.

اگر تصمیم دارید قبل و بعد از هر جلسه از زمان خود استفاده کنید، حتی اگر 10 دقیقه اضافی در هر دو طرف جلسه به خود اختصاص دهید، ممکن است احساس سلامتی شما را تقویت کند.

9. انتظارات خود را مدیریت کنید

اولین جلسه مشاوره شما احتمالا با جلسات بعدی کمی متفاوت خواهد بود. درمانگر شما هنوز چیزهای زیادی درباره شما نمی‌داند، بنابراین زمان شروع به درک شما و آنچه تجربه می‌کنید، احتمالاً سؤالات زیادی از شما می‌پرسد.

بسته به روانشناس و رویکرد او به درمان، ممکن است از شما سوالاتی در مورد دوران کودکی، تحصیلات، شغل، روابط، افکار، احساسات یا اعمالتان پرسیده شود. پاسخ های شما به تراپیست شما کمک می کند تا شما را درک کند و بداند چگونه به شما کمک کند.

اولین جلسه ممکن است شامل کارهای زیرباشد مانند:

مراقبت از بیمه و اطلاعات صورتحساب

تکمیل مدارک اولیه (آدرس، اطلاعات تماس، تماس های اضطراری، مجوزهای دریافت اطلاعات یا ارائه اطلاعات به دیگران، در صورت وجود)

توضیح روند درمان

بحث در مورد رازداری

هر جلسه بر اساس جلسات قبلی است، اما این جلسه اول یک صفحه خالی است. ممکن است احساس نگرانی کنید و مطمئن نباشید که چه بگویید (به همین دلیل است که داشتن یک لیست آماده از موضوعات و دانستن دلیل خود برای جستجوی درمان می تواند مفید باشد).

10. به یاد داشته باشید که روانشناس شما وجود دارد تا به شما کمک کند

جلسه اول ممکن است ترسناک باشد، اما به یاد داشته باشید که روانشناس شما در تلاش است تا همه آنچه را که می تواند بیاموزد تا بتواند با کاری که با هم در جلسات بعدی انجام می دهید، شما را برای موفقیت آماده کند.

اضطراب قبل از اولین جلسه درمانی شما کاملاً طبیعی است. به یاد داشته باشید که باز باشید و اهداف شخصی را بنویسید که ممکن است به اضطراب شما کمک کند.

به یاد داشته باشید که جلسات روانشناسی برای شما و روانشناسان است تا یک سیستم پشتیبانی وجود داشته باشد. عصبی بودن در مورد چیزی که جدید است طبیعی است. به خود یادآوری کنید که این به شما کمک می کند در دراز مدت احساس بهتری داشته باشید.

11. درک کنید که روانشناسی این یک راه حل سریع نیست

علاوه بر اینکه در مورد اولین جلسه درمانی خود کمی مضطرب هستید، ممکن است احساس هیجان نیز داشته باشید. بیش از همه، شما مشتاق هستید که احساس بهتری داشته باشید و سلامت خود را بهبود بخشید.

این یک نگرش عالی است که حتی زمانی که روان درمانی ممکن است دشوار باشد، انگیزه شما را حفظ می کند. با این حال، می تواند شما را در اولین جلسه ناامید کند.

داشتن انتظارات واقع بینانه از روند درمانی به طور کلی و در اولین جلسه به طور خاص مهم است. روانشناسی یک راه حل سریع نیست و احتمالاً در اولین جلسه خود راه حلی پیدا نخواهید کرد زیرا سلامت روان پیچیده است. همانطور که برای ایجاد مشکلات و شروع مداخله در زندگی شما زمان می برد، برای حل آن چالش ها نیز زمان می برد.

شاید مهم‌ترین و مفیدترین جنبه درمان، رابطه بین شما و روانشناس باشد. شما دو نفر ممکن است از همان اولین دست دادن شروع به ایجاد یک رابطه قوی کنید، اما ارتباط و اعتماد عمیق فوراً ایجاد نخواهد شد.