تولید الماس های نانویی به روش لیزری با بهره گیری از پلاستیک
مینی کامپیوتر: دانشمندان با یک روش جدید لیزری و با بهره گیری از پلاستیک های عادی موفق به تولید ذرات الماس های نانویی شدند که می تواند سرآغاز راه جدیدی برای تولید این مواد دارای کاربردهای گسترده و فزاینده باشد.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از تارنمای ساینس الرت، دانشمندان با انجام این آزمایش می گویند که ممکنست در سیارات مختلف در سراسر جهان کیهانی، بارش باران های الماس وجود داشته باشد.
این دانشمندان در گذشته این نظریه را مطرح کرده بودند که فشار و دمای به شدت بالا سبب تبدیل هیدروژن و کربن به الماس های جامد در عمق هزاران کیلومتری زیر سطح سیارات به عنوان غول های یخی می شود.
اکنون تحقیقات جدید انتشار یافته در نشریه پیشرفت های علم (Science Advances)، افزودن اکسیژن به این ترکیب را نیز مورد بررسی قرار داده و مشخص کرده است که باران الماس ممکنست شایع تر از تصورات پیشین باشد. گمان می رود که غول های یخی مانند نپتون و اورانوس متداول ترین شکل سیارات در خارج از منظومه شمسی باشند و بدین جهت ممکنست که در سرتاسر جهان کیهانی بارش الماس وجود داشته باشد.
دومینک کراوس فیزیکدان در لابراتوار تحقیقاتی HZDR آلمان و یکی از تهیه کنندگان این گزارش تحقیقی اظهار داشت: بارش الماس بسیار متفاوت از باران روی زمین است. گمان می رود که زیر سطح آن سیارات یک «مایع داغ و غلیظ» وجود داشته باشد که الماس ها در آنجا شکل می گیرند و به آرامی به سمت پوسته های سنگی در فاصله بیش از ۱۰ هزار کیلومتری زیرین سقوط می کنند.
کراوس اضافه کرد: الماس ها در آنجا لایه های گسترده ای می سازند که طول آنها به صدها کیلومتر یا حتی بیشتر می رسد. هر چند این الماس ها ممکنست درخشان و تراش خورده مانند جواهرات روی حلقه نباشند اما بوسیله نیروهای مشابهی مانند روی زمین تشکیل می شوند.
این گروه پژوهشی بمنظور شبیه سازی و تکرار این پروسه ترکیب ضروری کربن، هیدروژن و اکسیژن را در یک منبع آماده یعنی پلاستیک های پلی اتیلن ترفتالات (PET ) پیدا کرد، پلاستیک هایی که در ساخت بطری و بسته بندی غذا به کار می روند.
کراوس دراین زمینه گفت: هر چند در این تحقیق از پلاستیک های پلی اتیلن ترفتالات بسیار تمیز استفاده شد اما در اصل این آزمایش با بطری های کوکاکولا هم قابل استفاده می باشد.
این تیم سپس در لابراتوار ملی شتاب دهنده اسلک (SLAC National Accelerator Laboratory ) در کالیفرنیا از یک لیزر اپتیکال با نیروی بالا در کنار این ترکیب بهره برد.
کراوس اشاره کرد: استفاده از یک اشعه بسیار کوتاه ایکس به آنها اجازه داد که شاهد پروسه (تولید) الماس های نانو باشند – الماس های بسیار ریز که با چشم غیرمسلح دیده نمی شوند.
این آزمایش می تواند نشان دهنده راه جدیدی برای تولید الماس های نانو باشد که کاربردهای گسترده و فزاینده ای همچون در انتقال دارو، سنسورهای پزشکی، جراحی های غیرتهاجمی و الکترونیک کوانتومی دارند. تولید لیزری می تواند راه پاک تر و کنترل شده تری برای تولید الماس های نانو باشد. با اینحال تحقیقات مربوط به باران الماس همچنان در حد نظریه است برای اینکه آگاهی کمی درباره ی اورانوس و نپتون وجود دارد که دورترین سیارات در منظومه شمسی هستند.
تنها یک فضاپیما وویجر-۲ ناسا در دهه ۱۹۸۰ از نزدیکی این دو غول یخی عبور کرده و داده هایی که ارسال کرده هنوز در تحقیقات استفاده می شود. ممکنست در دهه آینده ماموریت دیگری برای تحقیق درباره ی این دو سیاره اعزام شود.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب